عشق من 

نامه ام را ادر اینجا برایت زمزمه میکنم 

باد مرا همراهی میکند و قاصدکم را به دیدارت رهسپار میسازد ...

من ...زیباترین عاشقانه ام را 

با عشق 

با احساسم 

برای تو 

با قایقی از جنس باد میفرستم 

در ساحل منتظر باش 

زیرا امواج قایق حاوی عاشقانه ام را برایت خواهند اورد 

شاهزاده ای من 

دوستت دارم ...

یاد دارم یک غروب سرد سرد 
می گذشت از توی کوچه دوره گرد 

دوره گردم دار کهنه قالی می خرم 
دست دوم جنس عالی می خرم 

گر نداری کوزه خالی می خرم 
کاسه و ظرف سفالی می خرم 

اشک در چشمان بابا حلقه بست 
عاقبت آهی زد و بغضش شکست 

اول سال است ونان در سفره نیست 
ای خدا شکرت ولی این زندگی است؟ 

سوختم دیدم که بابا پیر بود 
بدتر از آن خواهرم دلگیر بود 

بوی نان تازه هوش از ما ربود 
اتفاقا مادرم هم روزه بود 

چهره اش دیدم که لک برداشته 
دست خوش رنگش ترک برداشته 

باز آواز درشت دوره گرد 
پرده اندیشه ام را پاره کرد 

دوره گردم دار کهنه قالی می خرم 
دست دوم جنس عالی می خرم 

خواهرم بی روسری بیرون دوید 
گفت آقا سفره خالی می خرید؟

هرگز معنای نغمه ی پرندگان را پس از باران نفهمیدم...

تا تو امدی وعشق بارانی ات را نثار لحظه های ابری ام کردی،و من...

هنوز که هنوز است به شوق هوایت،با  قناری ها اواز عشق سر میدهم می دهم...

به اولين قاصدکي که از شهرقشنگ زندگى تو بگذره پيغام ميدم

که هيچ چيز نمى تونه مهرت رو از دلم جدا کنه

حتى فاصله ها........

گفتند ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﻴﺴﺖ
                                    ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻱ
                                                     ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﻲ ﺍﺳﺖ

                                                        ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﭼﻴﺴﺖ
                                                                 ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﻲ ﺍﺳﺖ

               ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻴﺴﺖ
                              ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺯﻳﺴﺖ

                                                           ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﮐﻴﺴﺖ
                                                                    ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﻻﻳﻖ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﻱﺍﺳﺖ

               ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﮐﻴﺴت
                                                          ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪﻡ ﭼﻮﻥ ﺟﺰ ﺗﻮ
                                                                                             ﮐﺴﻲ ﻧﻴﺴﺖ 

اي که مي پرسي نشان عشق چيست

عشق چيزي جز ظهور مهر نيست

عشق يعني مهر بي چون و چرا

عشق يعني کوشش بي ادعا

عشق يعني مهر بي اما، اگر

عشق يعني رفتن با پاي سر

عشق يعني دل تپيدن بهر دوست

عشق يعني جان من قربان اوست

عشق يعني خواندن از چشمان او

حرفهاي دل بدون گفتگو

عشق يعني روح را آراستن

بي شمار افتادن و برخاستن

عشق يعني گل به جاي خار باش

پل به جاي اين همه ديوار باش

عشق يعني يک نگاه آشنا

ديدن افتادگان زير پا

زير لب با خود ترنم داشتن

بر لب غمگين، تبسم کاشتن

عشق، آزادي، رهايي، ايمني

عشق، زيبايي، زلالي، روشني

عشق يعني مرغ هاي خوش نفس

بردن آنها به بيرون از قفس

عشق يعني جنگل دور از تبر

 دوري سر سبزي از خوف و خطر

جز کمند چشم و زلف و ابروان

عشق زنجيري ندارد در ميان

در ميان اين همه غوغا و شر

عشق يعني کاهش رنج بشر

اي دلاور دل بدست آورده باش

در دل آزرده، منزل کرده باش

عشق يعني تشنه اي خود نيز اگر

واگذاري آب بر تشنه تر

عشق يعني خدمت بي منتي

عشق يعني طاعت بي جنتي

گاه بر بي احترامي احترام

بخشش و مردي به جاي انتقام

عشق يعني مشکلي آسان کني

دردي از درمانده اي درمان کني

عشق يعني خويشتن را گم کني

عشق يعني خويش را گندم کني

عشق يعني خويشتن را نان کني

مهرباني را چنين ارزان کني

عشق يعني نان ده و از دين مپرس

در مقام بخشش از آئين مپرس

هر کسي او را خدايش جان دهد

آدمي بايد که او را نان دهد

در تنور عاشقي سردي مکن

در مقام عشق نامردي مکن

لاف مردي مي زني مردانه باش

در مسير عاشقي افسانه باش

دين نداري مردمي آزاده شو

هر چه بالا مي روي افتاده شو

در پناه دين دکانداري مکن

چون به خلوت مي روي کاري مکن

جام انگوري و سرمستي بنوش

جامه تقوي به تردستي مپوش

عشق يعني ظاهر باطن نما

باطني آکنده از نور خدا

عشق يعني ذهن زيبا آفرين

آسماني کردن روي زمين

هر کجا عشق آيد و ساکن شود

هر چه ناممکن بود ممکن شود

در جهان هر کار خوب و ماندي ست

ردپاي عشق در او ديدني ست

عشق يعني شور هستي در کلا

عشق يعني شعر، مستي والسلام